อริยวินัย

ประมวลพุทธบัญญัติอริยวินัยจากพระไตรปิฎกนี้   เป็นเรื่องเกี่ยวกับ ระเบียบปฏิบัติ  ขนบธรรมเนียมประเพณี  วิถีชีวิตและวิธีดำเนินกิจการต่าง ๆ ของภิกษุสงฆ์และภิกษุณีสงฆ์   ที่เรียกว่า   พระวินัย  ซึ่งเป็นพุทธบัญญัติ แบ่งออกได้เป็นสองส่วน  คือ

อาทิพรหมจริยกาสิกขา   หมายถึง   หลักการศึกษาอบรมในฝ่ายบทบัญญัติ  หรือข้อปฏิบัติอันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์  ที่พระพุทธเจ้าทรง บัญญัติไว้เป็นพุทธอาณา   เพื่อป้องกันความประพฤติเสียหายและวางโทษ แก่ภิกษุผู้ล่วงละเมิดโดยปรับอาบัติหนักบ้าง  เบาบ้าง  พระสงฆ์สวดทุกกึ่งเดือน เรียกว่า  พระปาติโมกข์ 

และส่วน อภิสมาจาริกาสิกขา  หมายถึง หลักการศึกษาอบรมในฝ่ายขนบธรรมเนียมเกี่ยวกับมรรยาท  และความเป็นอยู่ที่ดีงามสำหรับชักนำความ ประพฤติ  ความเป็นอยู่ของสงฆ์ให้ดีงาม  มีคุณค่า  น่าเลื่อมใสศรัทธายิ่งขึ้นไป พระวินัยนั้น  พระพุทธองค์ไม่ได้ทรงบัญญัติล่วงหน้า  ต่อเมื่อเกิดความ เสียหายขึ้น   จึงทรงบัญญัติสิกขาบทห้ามประพฤติเช่นนั้นอีก  

ดังจะเห็นได้ว่า ในตอนต้นพุทธกาล    คือตั้งแต่พรรษาที่ ๑ ถึงพรรษาที่ ๑๑ พระพุทธเจ้ายังไม่ได้ ทรงบัญญัติสิกขาบทไว้แน่นอน   เพราะภิกษุสงฆ์ล้วนมีวัตรปฏิบัติดีงามตาม แบบอย่าง ที่พระพุทธเจ้าทรงประพฤติปฏิบัติมา

Write a review

Your Name:


Your Review: Note: HTML is not translated!

Rating: Bad            Good

Enter the code in the box below: